Είμαι καθισμένη στο προτελευταίο θρανίο της τάξης, δίπλα στο παράθυρο, και έχω ακουμπήσει το κεφάλι μου πάνω στα χέρια μου, καθώς ακούω την καθηγήτρια των Αρχαίων :
«Βρισκόμαστε τρεις μήνες πριν τις Πανελλήνιες. Τρεις μήνες πριν. Ηρθε η ώρα να τα δώσετε όλα, το ξέρω πως ήταν μια κουραστική χρονιά για εσάς αλλά δεν πρέπει να τα παρατήσετε όλα τώρα, όχι εδώ που φτάσατε»
Πρώτη σκέψη που πέρασε από το μυαλό μου à Κουραστική χρονιά? Ναι ήταν μια κουραστική χρονιά, αλλά όχι και κάτι το τόσο τραγικό. Θέλω να πω όχι για μένα. Δεν έδωσα όλες μου τις δυνάμεις, δεν προσπάθησα όσο έπρεπε, άφησα κενά, έκανα τσαπατσουλιές. Μακάρι να είχα χρόνο να επανορθώσω, μακάρι να είχαμε ακόμα Σεπτέμβρη….
«Τρεις μήνες στους οποίους πρέπει να τελειοποιήσετε τις γνώσεις σας, να καλύψετε τα μικρό κενά σας, να κάνετε επαναλήψεις, να προσπαθήσετε για το καλύτερο δυνατό αποτέλεσμα. Αν και να σας πω κάτι? Δεν σας φοβάμαι εσάς, είστε δυνατό τμήμα, ίσως ένα από τα πιο δυνατά τμήματα που είχα ως τώρα»
Έχει δίκιο. Στην θεωρητική είμαστε στο τμήμα 14 παιδιά. Όλοι μου οι συμμαθητές είναι αστέρια. Αν δείτε τα αποτελέσματα τους θα πάθετε πλάκα!! 37 στα 40 στο άγνωστο, 93 στην λογοτεχνία, 100 στα λατινικά….και είμαι και εγώ εκεί σαν τη μύγα μέσα στο γάλα. Όχι σε καμιά περίπτωση δεν είμαι άχρηστη η αδιάβαστη η κάτι παρόμοιο….αλλά να…δεν είμαι σαν και αυτούς…..
«Απλά αυτούς τους τρεις μήνες που έμειναν, δεν πρέπει να περνάει λεπτό που να μην διαβάζετε, ώρα που να μην εκμεταλλεύεστε. Όσο δύσκολο και αν είναι, θα πρέπει να αφήσετε λίγο πίσω τα πράγματα που σας απασχολούν και να αποστασιοποιηθείτε για λίγο από τη ζωή σας. Να γίνετε κάτι …. κάτι σαν ζομπι …!!»
ΖΟΜΠΙ?? Τώρα σοβαρά? Εδώ εγώ δεν μπορώ να διαβάσω πάνω από 4 ώρες συνεχόμενες και αυτή μου λέει να γίνω ΖΟΜΠΙΙΙΙ? Πρέπει να αλλάξω, πρέπει να αλλάξω, να τα δώσω όλα …. Πόσο εύκολο να το λέω και πόσο δύσκολο να το κάνω.
«Αν έχετε πίστη στους εαυτούς σας μπορείτε να κάνετε τα πάντα. Έχω πίστη σε εσάς. Έχω πίστη στους μελλοντικούς μου φοιτητές. Άντε πάμε για μάθημα τώρα, πολύ ώρα χάσαμε»
Και έτσι με ένα απλό «Πάμε για μάθημα» ξεκίνησε να αναλύει τον συσχετισμό τέχνης-φύσης-αρετής σύμφωνα με τον Αριστοτέλη, και εγώ κοίταξα έξω από το παράθυρο δίνοντας υπόσχεση ότι θα δώσω τον καλύτερο μου εαυτό αυτούς τους τρεις μήνες που έμειναν ….
Ναι , να δώσεις τον καλύτερο σου εαυτό! Να φροντίσεις να καλύψεις τα κενά σου αν έχεις και μετά δεν έχεις να φοβάσαι κάτι! Πίστεψε σε σένα. Έχει δίκιο η καθηγητρια σου.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑυτο ακριβως θα προσπαθησω να κανω και πραγματικα ευχομαι να το καταφερω....θελω τοσο πολυ να περασω.Απλα το τμημα μου στο σχολειο ειναι τοσο καλο που πραγματικα με κανει να αισθανομαι καπως μειονεκτικα... :/
ΔιαγραφήΔεν υπάρχει λόγος να αισθάνεσαι μειονεκτικά. Μπορείς απλά να το δεις ως μια ευκαιρία για να θέσεις ακόμα πιο ψηλά τον πήχη.
ΔιαγραφήΝαι αυτο θα κανω...σε ευχαριστω πολυ! :D
ΔιαγραφήΜην κοιτάς τους υπόλοιπους στο τμήμα σου ...Όλα θα κριθούν εκείνη τη μέρα οπότε μη βιαστείς να χαρακτηρίσεις κάποιον γιατί εμένα η απουσιολόγος , θυμάμαι, διάβαζε , έφερνε ακόμη και τα βιβλία του φροντιστηριου σχολείο για να λύνει ασκήσεις στο διάλειμμα και στην τελική έγραψε 15 !
ΑπάντησηΔιαγραφή3 μήνες είναι αρκετά καλό χρονικό διάστημα για να καλύψεις ορισμένα κενά..Τουλάχιστον στα Λατινικά, την Ιστορία και τη Βιολογία (απ' ότι κατάλαβα είσαι θεωρητική!) .
Το άγχος είναι κακός σύμβουλος και τα αισθήματα μειονεξίας κάθε άλλο παρά κουράγιο για προσπάθεια θα σου δώσουν ...
Να είσαι χαμογελαστή και να ονειρεύεσαι. Αυτό θα σου δώσει ώθηση να το παλέψεις και να τα καταφέρεις!
Ναι απλά παρά είναι καλοί! Και είναι φυσιολογικό να αισθάνομαι κάπως! Ναι αυτό θα κάνω θα προσπαθήσω να καλύψω τα κενά μου και να γράψω όσο πιο καλά μπορώ! Σε ευχαριστώ παρααα πολυυυυυ! :D
ΔιαγραφήΕτσι πρεπει να σκεφτεσαι! αυτη η χρονια ειναι κρισιμη και κατα τη γνωμη μου κρινει το μελλον σας! Ενταξει 3 ωρες την ημερα διαβασμα μετα το σχολειο και τα φροντιστηρια πιστευω πως ειναι ικανοποιητικες! Απλα μην το βαλεις κατω, εδω που εφτασες δεν σε παιρνει να κανεις κατι τετοιο! Σκεψου μετα οτι θα εισαι συνεχεια στη λουφα! Τσιτωσου λιγο τωρα για να το απολαυσεις μετα!;)
ΑπάντησηΔιαγραφήΤα φιλια μου και καλως σε βρηκα!
Αυτο το μεταααα σκεφτομαι και εγωωω!! :D :D
ΔιαγραφήΚαλως σε βρηκα και εγω λοιπον! :)
Πολλοί καθηγητές αγχώνουν τους μαθητές τους γιατί ξέρουν ότι αυτοί κάνουν φροντιστήρια και θεωρούν ότι αυτός είναι ένας τρόπος για να τους τραβήξουν την προσοχή. Κι η καθηγήτρια μας στα Αρχαία Κατεύθυνσης κάτι τέτοια μας λέει. Μην μασάς anyway. Με σωστό προγραμματισμό, θα πετύχεις εύκολα αυτό που θες και μετά ε΄χει φοιτητική ζωή.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο ξέρω ρε, έχουν θέμα με τα φροντιστήρια κάποιοι!! Αυτό θα προσπαθήσω να κάνω! Σε ευχαριστώ πολύ!
ΔιαγραφήΚοίτα,έτσι όπως βλέπω τα λόγια της πιστεύω ότι σας άγχωσε περισσότερο.
ΑπάντησηΔιαγραφήΔίνω και εγώ φέτος,βασικά ξανάδινω.(Επειδή πρέπει να πιάσω Αθήνα για οικονομικούς λόγους.Αυτό που ήθελα το έπιανα σ'άλλη πόλη.:/)
Οκ αστρονομικοί αριθμοί οι συμμαθητές σου.Ξέρω ότι ούτε εγω είμαι τέλεια.Αλλά ξέρεις τι κάνω.Κυνηγάω το τέλειο προσπαθώντας να κάνω ΟΤΙ καλύτερο δυνατό.Έτσι πάω με το κεφάλι ψηλά στις Παννελήνιες,γιατί πραγματικά έκανα ότι καλύτερο μπορούσα.
Μην σκέφτεσαι απαισιόδοξα.
Έχεις ακόμα χρόνο να καλύψεις τα κενά σου,μην ανυσηχεις.Μέσα σε 3 μήνες ξανά μαθαίνεις ξανά όλη την Ιστορία.
Το μόνο που χρειάζεται είναι συγκέντρωση,σύστημα και πίστη Σ'ΕΣΕΝΑ.:)
Και μην ακους την καθηγήτρια αυτή.Εδώ αγχώθηκα εγώ μόνο που τα διάβασα.
Ξέρεις τι μου έλεγε η δικιά μου κυρία της Έκθεσης?"Οι Πανελλήνιες είναι το λιγότερο πράγμα που μπορείτε να πάθετε.Να εύχεστε όλα σας τα προβλήματα να ήταν σαν τις Πανελλήνιες."
Σκέψου το λίγο και δες πόσο δίκιο είχε.;) :)
Καλή μας επιτυχία!
Φιλιά!:**
Πραγματικά!! Με άγχωσε πάρα πολύ!! Προσπαθώ να σκέφτομαι αισιόδοξα αλλά είναι κάτι μέρες που πραγματικά με πλημμυρίζει το άγχος! Όντως έχει απόλυτο δίκιο η καθηγήτρια σου..! Σε ευχαριστώ πααααααααααρα πολύ! Φιλιααα :-* :-*
ΔιαγραφήΚοπελια ασε τι λενε ΟΛΟΙ οι αλλοι. Βλεπουν μεχρι εκει που φτανει η μυτη τους. Σκοπος δεν ειναι να ξεπερασεις τον μεσο ορο της ταξης σου αλλα να βελτιωθεις εσυ η ιδια. Δοκιμαζεις κατι που θα το δοκιμασεις απο δω και περα συνεχως στην ζωη σου: την συγκριση. Και επισης τις συμβουλες. ΟΛΟΙ εχουν συμβουλες. Η καθηγητρια σου, οι φιλοι σου, οι γονιοι σου. Πιστεψε με ημουν φοιτητης που εβγαλε μεσο ορο 14.5 στις πανελλαδικες. Τωρα ειμαι μεταδιδακτορικος ερευνητης στην Γαλλια. Τα 19αρια της ταξης μου καποιο μαυρο σκοταδι τα εχει φαει. Χαθηκαν, δεν εκαναν τιποτα στην ζωη τους. Σου μιλαω απο προσωπικα βιωματα...Κανε αυτο που αγαπας με μερακι και παθος και ασε τους αλλους...Οτι και να σου πουν κλεισε τα αυτια σου. Και κανε αυτο που νιωθει η καρδια σου να κανει. Την καλησπερα μου!
ΑπάντησηΔιαγραφήΜολις πατησα να σου σχολιασω, μου επιασε το ματι η πρωτη σειρα του αλχημιστη απο πανω, που ειπε, ασε τι λενε ολοι. Και εχει απολυτο δικιο. Ημουν στην ακριβως ιδια κατασταση με σενα, και ενω επεφτε το ηθικο μου η αυτοπεποιθηση μου και ημουν ενα μαραμενο πλασμα. απλα εμαθα τι βολευει εμενα. Αυτες οι 4 ωρες απλα κανε ενα προγραμμα.γραψτα κατω και πες θα κανω Αυτο Αυτο και Αυτο -Τελος.- και ολα καλα θα πανε!
ΑπάντησηΔιαγραφήφιλια!