Χριστουγεννιάτικο πνεύμα? Κάθε άλλο!

Το πότε ηρθαν ούτε που το κατάλαβα. Ο χρόνος πέρασε τόσο γρήγορα λες και κάποιος τον κυνήγαγε! Και ξαφνικά ξύπνησα ένα πρωί και ήταν Χριστούγεννα. Όμως δεν τα καταλαβαίνω δεν τα νιώθω. Είναι η πρώτη χρονιά που δεν έχω μπει καθόλου στο πνεύμα. Όλη μέρα είμαι μέσα στο σπίτι και διαβάζω και όταν αποφασίζω να σταματήσω για να ξεκουραστώ σκέφτομαι το διάβασμα που έχω να κάνω. Βέβαια υπάρχουν και όμορφες στιγμές που με βάζουν λίγο στο πνεύμα όπως μια βόλτα με τις φίλες μου στο κέντρο η μια ζεστή σοκολάτα με την μαμά μου δίπλα στο δέντρο…. Αλλά και πάλι πώς να ξεκουραστείς και να χαλαρώσεις όταν έχεις ένα πρόγραμμα διαβάσματος κολλημένο πάνω στο γραφείο σου και η κάθε σου κίνηση είναι προγραμματισμένη να αρχίσει και να τελειώσει κάποια συγκεκριμένη στιγμή? Και αν δεν τελειώσει εκείνη τι στιγμή σε βγάζει ξαφνικά εκτός προγράμματος? Δεν μου αρέσουν τα προγράμματα, τα μισώ για την ακρίβεια. Θέλω όποτε μου αρέσει να ξεκινάω κάτι και να το σταματώ όποτε βαρεθώ.. αλλά δυστυχώς δεν γίνετε αυτό. Μια καθηγήτρια στο φροντιστήριο μου το είπε καθαρά «Βικακι πρέπει να φτιάξεις πρόγραμμα δεν γίνεται αλλιώς…πρέπει να υπολογίσεις να διαβάζεις τουλάχιστον 6 με 7 ώρες την ημέρα» Και μετά έρχονται οι συγγενείς μου και με ρωτάνε «Γιατί είσαι συννεφιασμένη? Γιατί δεν ευχαριστιέσαι τη στιγμή? Χριστούγεννα είναι! Μπες στο κλίμα επιτέλους!» Πώς να μπω στο κλίμα με ένα τέτοιο πιεστικό πρόγραμμα πως ?  Αυτές τις μέρες έχω πέσει ψυχολογικά και είναι περίεργο καθώς είμαι από αυτά τα άτομα που όποτε και να τα δεις είναι με ένα χαμόγελο στο στόμα και οι καθηγήτριες μου στο φροντιστήριο με αποκαλούν ΄΄ χαρά της ζωής ΄΄ Ίσως απλά είμαι πιεσμένη θα μου περάσει :)   http://www.youtube.com/watch?v=HrODGlvfMmg&feature=related